Vandaag eindgt de vakantie in Miami. Vandaag vertrek ik weer naar het koude Nederland. Ik doe nog wat laatste boodschappen en bezoek het Miami Holocaust Memorial voordat ik de auto inlever bij Alamo en me begeef naar het vliegveld.
Ik sta op tijd op, ga nog even snel naar Marshalls om een koffertje te halen, omdat ik verwacht dat ik anders met mijn koffer ruim over de limiet heenga. Ik vind er een klein koffertje, wat geschikt is als handbagage en loop daarmee terug naar het hotel.
In het hotel ga ik wat bagage omgooien. Ik stop wat spullen in de nieuwe koffer en schat dat ik met de grote koffer nu onder de limiet blijf. Ik heb alles ingepakt en doe de koffers dicht. Kijk nog even of ik niets vergeten ben en vertrek uit de hotelkamer. Ik reken af in de lobby en laat de auto voor de laatste keer voorrijden. Ik bedank de heren voor het ophalen van de auto en geef nog een fooi en dan vertek ik.
Ik ga eerst nog even kijken of ik toch nog een camera kan vinden voor mijn dochter bij Toys R Us. Ik toets het in in de Tom Tom en na 7 Km ben ik bij een Toys R Us. Ik loop de hele winkel door, maar geen camera. Dan maar naar de volgende. Deze is bijna 30 Km verderop. Ik loop daar door de winkel en daar zijn er nog genoeg te vinden. Ik heb dus mijn kadotje gekocht. Ik loop daarna nog door de Miami International Mall die er tegenover ligt. Hier verder niets bijzonders gevonden.
Ik vervolg mijn weg op zoek naar het Miami Holocaust Memorial. Dit is een rit van bijna 20 Km. Ik kom daar aan, stop een hoop kleingeld in de parkeermeter en loop wat rond. Ik blijk aan de verkeerde kant te lopen, want ik loop door een tuin in plaats van door het memorial. Ik zie wel mooie planten en bloemen in de Miami Beach Garden Center.
Hierna loop ik even de andere kant op naar het Miami Holocaust Memorial Erg indrukwekkend. Je bent er weliswaar zo doorheen, maar wat je daar te zien krijgt is wel erg indrukwekkend. Zeer realistische beelden.
Na een half uurtje heb ik het allemaal gezien en ga ik terug naar de auto. Ik zie dat het bijna 3 uur is. Ik ga maar richting Alamo zodat ik op tijd ben voor mijn vlucht. Na een 20 minuten ben ik bij Alamo. Ik lever de auto in. De auto wordt gecontroleerd op Miles-stand en hoeveelheid overgebleven brandstof. Ik zeg dat hij leeg is (en dat moet ook wel, want ik reed de laatste 30 Km met het brandstoflampje aan). Geen kosten. Ik krijg een afschriftje mee, met $0.00 en dat ik 1091 Miles gereden heb.
De shuttlebus staat al klaar en brengt mij met een hoop anderen naar het vliegveld. Daar aangekomen zoek ik naar de incheckbalie van Air Berlin. Die blijkt vlak voor mijn neus te zijn. Ik ben erg aan de vroege kant en moet samen met een hoop anderen wachten tot de incheckbalie open gaat.
Ondertussen krijgen we te horen, dat de vlucht vertraagd zal zijn. We vertrekken niet om 8:05 PM, maar waarschijnlijk om 9:25 PM. Als ik dat geweten had, had ik nog wat andere dingen kunnen doen. Niets meer aan te doen, wachten dus.
Nadat ik ingechecked heb, de koffer is 21 Kg (net onder de norm van 23) en de andere koffer behoud ik als handbagage. Aangezien ik voldoende tijd heb, ga ik maar wat in de rondte kijken. Er is eingelijk weinig bijzonders te beleven op dit stukje van het vliegveld. Ik ga door de douane. Ze hebben een nieuw scanapparaat, waar je in moet gaan staan met je handen omhoog. De scan duurt maar een fractie van een seconde en ik mag weer uitstappen. Ik loop achter de douane langs verschillende winkels, maar zie niets leuks om mee te nemen. Ik eet nog wat bij McDonalds en drink mijn laatste Starbucks koffie in Miami.
Ik wacht en wacht en wacht tot ik mag boarden.
Om 9:38 PM is het dan eindelijk zo ver. We stijgen op. Verwachting is dat we onderweg wat tijd kunnen inhalen en rond de middag zullen landen. Dat is dan weliswaar een uur later dan in de originele planning, maar toch een half uur korter vliegen.
In het vliegtuig krijgen we avondeten, zelfde keuze als de heenreis, dus wederom kip of pasta. Ik kies (wederom) voor kip. Weer geen slechte keuze, maar deze keer is het toch minder goed dan de heenweg. Verder weer genoeg te drinken en vlak voor de landing ontbijt. Deze keer ook iets minder dan op de heenreis, maar toch nog steeds voldoende en goed genoeg.
Uiteindelijk landen we om 12:06 en wachten we nog een tijdje op de koffers. Als ik mijn koffer eindelijk heb, loop ik zonder verdere controles door de douane en zie ik eindelijk mijn dochter weer terug (en mijn ouders).
De trip is voorbij, 9 warme dagen, 1091 Miles gereden, veel gezien, veel beleefd en nog meer wensen om nog een keer terug te gaan.
