Vandaag zou een dagje zonder al te veel poespas moeten worden. Yes, ik zeg, zou moeten worden. We are after all in America. Dus wel wat poespas vandaag, maar we beperken het wel een beetje. Het wordt sinaasappels plukken, zwemmen, ijs eten, shoppen en avondeten.
De dag zou moeten beginnen met ontbijt, maar Willy heeft wat anders bedacht. Laten we eerst wat sinaasappels plukken.
Zo gezegd, zo gedaan. Kleren aan en via de achterdeur naar de sinaasappelbomen. Xandrine plukt onderweg eerst een drietal bloempjes. 1 voor papa, 1 voor mama en 1 voor Xandrine. Ze doet dat vaker, alles in drievoud. En zo niet, dan is haar motto: samen spelen, samen delen.
Na de bloempjes de sinaasappels. Willy plukt ze en ik probeer het ook, maar ze hangen toch vrij hoog. Xandrine verzamelt ze in de recyclebare Wal*Mart tas.
Zei ik een paar dagen geleden nog, dat ze in Amerika wel wat kunnen doen aan het milieu door te besparen op de tassen en verpakkingen, blijkt dat ze het wel degelijk kunnen, maar nog bar weinig doen. Er zit echter wel verandering in. Er zijn dus bij de Wal*Mart re-usable bags voor slechts $0,50, maar die worden niet echt aangeprezen. De Target echter geeft deze week, in het kaden van Earth Day, iedere koper een re-usable recycled bag kado. Daarnaast gaan ze bij alle Targets in de hele US of A tegelijkertijd Recycling Stations plaatsen waar men de plastic tasjes, lege flessen en blikken, inkt cartridges, GSM’s en MP3 spelers kan inleveren. There’s slow, but they’ll get there.
Ok, waar waren we… Oh ja, sinaasappels plukken. Xandrine helpt goed mee, maar de sinaasappels zitten behoorlijk vast aan de bomen. Het is trouwens best een klus uit te zoeken welke sinaasappels je moet hebben en welke niet. De kleur schijnt niet uit te maken. Als ze sappig ruiken, schijnen ze ook sappig te zijn. Zo kan het zijn, dat ze zelfs nog groen kunnen zijn en toch rijp en lekker sappig. We hebben een aantal sinaasappels geplukt en gaan terug naar huis.
We maken ons klaar voor het ontbijt. Brood met beleg (kaas, ham, kalkoen, gebakken ei erbij) en sinaasappelsap (vers geperst en uit een pak). We laten het ons goed smaken en Xandrine is vandaag erg snel met ontbijten. De sinaasappelsap die zelf geperst is, is zoeter en lekkerder dan die uit pak (ook al is die van Tropicana).
Na het ontbijt gaan Willy en Xandrine wat in de pool zwemmen. Ik? Ik niet. Ik vind het water te koud en maak wat foto’s van Willy en Xandrine. Ik laat hun nog wat dobberen en ga alvast douchen. Als ik klaar ben, gaan Willy en Xandrine in bad om wat op te warmen.
Ondertussen is het al een tijdje middag geworden en gaat Xandrine aan Willy laten zien waar de ijsjeswinkel is. We rijden een aantal miles over de 27 totdat we Twistee Treat aan de linkerkant zien. Willy en Xandrine hadden het nog niet opgemerkt, maar zodra ik de afslag neem, ziet Xandrine het en roept hard: de ijsjeswinkel, we zijn er. We stappen uit en Willy verbaasd zich erover, dat er op de muur staat dat ze 6 flavours hebben. Ik stel haar gerust. Ze hebben er tientallen. De 6 flavours slaat volgens mij op de soorten cones en cups. Ze hebben eigenlijk maar 3 flavours: small, medium en large. Voor Xandrine een small lemon icecream in een cup met een plastic cup er gratis bij. Voor Willy een medium plastic cup met pecan nuts en voor mij een large cup met de smaken mango en blueberry. We genieten van onze icecreams en gaan dan op weg terug. Onderweg stoppen we bij TJ Maxx om wat schoentjes te zoeken voor Xandrine. Schoentjes kopen we niet, maar wel lopen we met 2 XXL-sized plastic bags vol met kleren de winkel uit. Andere keer maar weer naar schoentjes kijken.
Ondertussen is het bijna 6 uur en is het etenstijd. We rijden naar de Golden Corral om daar flink van het all-you-can-eat-buffet te gaan smikkelen.
Na 1,5 uur (wat erg lang is voor amerikaanse begrippen) en een gang of 4-5-6 of misschien wel 7 (who’s counting) houden we het voor gezien en met volle buiken gaan we terug naar huis.
We proberen Xandrine in bed te krijgen, maar ze weet het aardig lang te rekken, waardoor ze uiteindelijk pas tegen 9 uur erin ligt en in slaap valt.
Willy is ondertussen op de bank weggedommeld. En ik? Ik heb de foto’s uitgezocht en dit artikeltje geschreven, terwijl ik zo nu en dan mijn ogen op de tv laat vallen, waar Bones te zien is. Ik ga de rest zo afkijken en kijken wat er nog meer op tv komt, voordat ik Willy naar bed stuur en zelf ook ga liggen.
Tripreport: 49,86 Km
