Time to say goodbye to Naples.
Vandaag check ik uit en ga ik terug naar Miami. Ik had vantevoren bekeken welke route ik zou kunnen nemen en heb toen gekozen om niet de 75, maar de 41 te nemen. Ook wel bekend als Tamiami Trail.
Ik ontbijt in het hotel (ja, vandaag ben ik op tijd). Het is een buffet ontbijt. Eat as much as you can. Niet een zeer uitgebreide keuze, maar voldoende voor mij. Ik eet wat toast met ei en toast met jam. Daarbij een kop koffie en een beker jus d’orange. Na het ontbijt pak ik mijn spullen en check uit.
Voordat ik richting Miami ga, rij ik nog langs Jo-Ann om te kijken of ze daar de spullen die mijn vrouw graag wil hebben op voorraad hebben. Helaas. Ook daar zijn ze niet te vinden. Ik loop daarna nog even door de Bestbuy en door Staples, maar koop er niets. Dan ga ik op pad naar Miami.
Zoals gezegd, neem ik niet de 75, maar volg ik de 41, de Tamiami Trail. Op deze weg zijn vele Air boat rides te boeken. Ik rij ze gewoon voorbij. Ik stop onderweg bij het kleinste postkantoor ter wereld. Niet groter dan ongeveer 1,5 bij 1,5 meter. Daarna ga ik op pad naar de Loop Road.
Volgens verhalen is dit een onverharde weg, waar je nog restjes van Al Capone’s zomerverblijf kunt vinden. Ik heb ze niet gevonden. Wel ben ik onderweg twee alligators tegen gekomen en heb ik wel honderden kuilen in de weg gezien en gevoeld. De waarschuwing vooraf was in dit geval niet overdreven.
Het is de langste 35 km geweest die ik ooit gereden heb. Ik schat dat ik er ongeveer twee uur over gedaan heb. Het grootste gedeelte van de rit kwam de teller niet boven de 10 km/h uit. Naast de twee alligators heb ik vooral water en bomen gezien onderweg.
Ik was blij dat ik na 35 km eindelijk weer verharde weg tegen kwam. Ik besloot de auto maar eens door de wasstraat te halen voordat ik naar het hotel zou rijden. (Sorry geen foto’s) De auto was na dit ritje ineens mat wit geworden van alle troep onderweg.
In plaats van een wasstraat kom ik terecht bij een Extreme Carwash. Wist ik veel… Hier wast er dus iemand je auto van buiten en binnen voor slechts $11. DAT moeten ze in Nederland ook maar eens gaan doen. Best $11 spent.
Daarna rij ik naar het hotel en check in. Ik krijg een kamer op de 10e verdieping met een balkon aan oceaan zijde. Ik pak mijn spullen en ga naar boven. Ik probeer de balkon deur open te krijgen, maar die wil niet echt meewerken. Ik ga maar weer naar de lobby en vraag daar of er iemand naar de deur kan komen kijken. Binnen 5 minuten komt er een monteur langs, die zelf ook moeite heeft de deur open te krijgen. Hij belooft morgen iemand langs te sturen. Ik doe nogmaals mijn beklag bij de lobby en krijg een suite aangeboden op de 7e verdieping. Ik pak mijn spullen en ga daar kijken. Wow.. De foto’s komen morgen wel. Ik heb een woonkamer en een slaapkamer en beide hebben een balkon.
Ik laat mijn spullen achter en ga nog wat winkelen bij Marshalls en bij de Walmart. Het is ondertussen al bijna 11 uur ’s avonds. Ik heb geen zin om eten te zoeken, dus neem een magnetron maaltijd mee en eet die op mijn hotelkamer op.
