Vandaag begint de dag net als alle andere dagen. Te vroeg. Dochterlief is weer om 7 uur wakker en kruipt tegen papa aan, om papa ook maar wakker te maken. En guess what. Our kid just won’t take NO for an answer. Ze heeft me dus gewekt en er zit niets anders op, dan op te staan.
Mevrouw heeft verder niet veel zin in de ochtend. Ze is nogal in de nee-mood. Niet naar buiten, niet binnen blijven. Wel zwemmen, totdat ze voelt hoe koud het water is, dus toch maar niet zwemmen.
Ontbijten gaat ook al op dezelfde manier. Uiteindelijk na 2,5 uur heeft mevrouw haar boterham op.
Ze blijft cranky de rest van de ochtend. Het maakt niet uit wat we proberen te gaan doen. Ik besluit haar maar even haar gang te laten gaan en berust erin dat ze vandaag haar dag niet heeft.
Het weer is vandaag ook al niet veel beter. Het is koud in Clermont. De thermometer komt deze ochtend niet boven de 21 graden uit. En dit zal nog wel even zo blijven.
In de loop van de middag trekken de wolken gelukkig weg en voelt het meteen 20 graden warmer aan.
We besluiten toch nog maar naar buiten te gaan. Gisteren waren we te laat voor de Clermont Citrus Tower, maar vandaag zijn we ruim op tijd. We betalen bij de boetiek en mogen in de boetiek de OTIS lift uit 1956 (geloof ik) instappen en gaan 15 verdiepingen omhoog om daar te genieten van het uitzicht.
De wolken zijn weg en we kunnen alle kanten op vrij ver kijken. Van bovenaf is bijna niet meer te zien hoe glooiend het landschap rondom Clermont is. Het enige wat je kunt zien, is dat er veel water om Clermont ligt.
Na het bezoek aan de Tower rijden we nog een rondje en komen uiteindelijk weer bij de ijssalon uit. Weer een ijsje voor haar en een ijsje voor mij. Hierna nog even wat inkopen doen bij de Wal*Mart en avondeten bij Bob Evans.
Nu zullen jullie wel denken, waar is happy dad dan vandaag. Here comes the story: vandaag heeft mijn vrouw gebeld, dat ze morgen naar Orlando komt vliegen. Xandrine weet nog van niets, maar uiteraard is dad extremely happy to be a whole family again. Xandrine weet alleen dat ze een tekening mag maken voor mama en dat we morgen vliegtuigen gaan kijken. Vanavond heeft ze wel gezegd dat ze mama toch wel een beetje mist en blij zal zijn, als mama ook nog komt.
Tripreport: 116,16 Km
