Guess what! We hebben onze plannen gewijzigd. Vandaag heeft het de gehele dag geregend. We hebben geen zon gezien. Gelukkig is de regen niet koud, maar het is wel jammer want de dag had heel anders kunnen worden. We zijn niet naar Shamu gegaan, maar in plaats daarvan hebben we een mall bezocht en hebben we heerlijk gegeten.
De ochtend begon met uitslapen. Zelfs Xandrine was vandaag laat wakker en de rest dus ook.
We hebben vandaag niet thuis ontbeten. We zijn wezen ontbijten in Orlando. Om precies te zijn, we hebben bij First Watch gegeten aan 7500 Sandlake Road in Orlando. Hoe we hier zo bij gekomen zijn? Ik heb ontbijt opgezocht in Orlando bij yelp.com. Een website, waarbij bezoekers zelf een recensie achter kunnen laten. Daarbij kwam voor ontbijt in Orlando, First Watch met een goede recensie eruit, dus wij op pad.
Bij First Watch, het kwam me vaag bekend voor, eerst maar in de rij wachten. Het is hier erg druk en alle tafels zijn bezet. We bekijken wat foldertjes en na een paar minuten mogen we aan tafel. We bestellen een kids pancake voor Xandrine, een Chicken Quesadilla met een Italian Wedding Soup voor Willy en een Fruity Chicken met een Tomato Basil Soup voor mezelf. na een tijdje komen onze bestellingen en dan herinner ik het me weer. Ik heb in Tampa in 2009 exact dezelfde Fruity Chicken gegeten, ook bij een First Watch.
De Tomato Basil Soup was heerlijk, beetje cheesy en salty, maar verder heerlijke soep. Willy wist niet dat de Italian Wedding Soup een groentesoep was, maar dat was niet zo’n ramp. Xandrine heeft de hele kom soep opgegeten. Willy en ik hebben de tomato soup gedeeld. Daarna de rest van het eten opgegeten en dat was erg goed te noemen. Zeker het herhalen waard.
Ondertussen had het nog niet gestopt met regenen, dus we gaan eerst een mall opzoeken en daar even slenteren en misschien een poncho of paraplu zoeken.
Op korte afstand van de First Watch zit de Mall at the Millenia, een van de luxere malls en daar gaan we “even” langs.
Eenmaal daar aangekomen kunnen we meteen zien waarom het een luxe mall is. Het is er werkelijk prachtig, zowel van buiten als van binnen. Xandrine vindt het er ook geweldig en rent lekker rond op de Grand Court. Verder kijkt ze haar ogen uit bij de “waterspuiters”. We lopen langs de winkels en spotten een iStore. Even binnen kijken en ons verheerlijken aan de iPad. Het is wel een leuk gadget, maar het blijft een gadget. Xandrine vermaakt zich vooral met het heen-en-weer schuiven van de foto’s. Na hier even mee gespeeld te hebben lopen we verder en via de bovenverdieping weer terug. Veel dure winkels gezien en weinig koopjes. Nog wel een Sony Bloggie gescoord, omdat het een demo-model was, voor bijna de helft van de originele verkoopprijs.
Als we de Mall at the Millenia uitlopen regent het nog steeds en zelfs iets harder dan toen we naar binnen gingen. Ook is het bijna eind van de middag en heeft het weinig nut om nog naar SeaWorld te gaan. Xandrine begrijpt dit wel en heeft ondertussen wel trek gekregen. Ze wil een hamburger eten.
Ook dit brengt mij terug naar 2009, waar ik in Naples een heerlijke hamburger gegeten heb bij Cheeburger Cheeburger. Ik weet dat er een zit in Orlando en Tom Tom deze in. we rijden langs wat rommelige wegen en komen uiteindelijk bij Cheeburger Cheeburger aan. Naast Cheeburger Cheeburger is het erg druk en ik ben benieuwd waarom. Als we dichterbij komen zie ik het meteen. Er hangen een stuk of 3-4 50″ schermen waarop de wedstrijd van de NBA te zien is, tussen de Orlando Magic en de Charlotte Bobcats. De eerste wedstrijd van de play-offs. De Magic winnen uiteindelijk met 98-89 hoor ik onderweg naar huis op de radio.
In Cheeburger Cheeburger bestellen we een kids meal voor Xandrine en voor ons: ieder een heerlijke milkshake en voor Willy een gewone cheeseburger en ik ga voor de Big One, de One Pounder. Deze is huge, 20 ounces oftewel 567 gram aan vlees. Als je die helemaal opeet maken ze een foto van je en kom je op de Wall of Fame te hangen. Daar ga ik echter niet voor. Ik wil gewoon de mega-cheeseburger eens zien. Ik zie wel hoe ver ik kom. Als de meals komen kijk ik naar de mega-burger. Hij is wel groot zeg. Een stuk vlees van zo’n 2-3 cm dik tussen een broodje. Daarop een aantal plakken gesmolten kaas en de toppings die ik uitgekozen heb. Na een tijd gegeten te hebben heb ik niet zoveel meer over en nog een paar happen te gaan en ik kom op de Wall of Fame. Dat moet toch haast lukken, ook al voel ik de burger al flink in mijn maag.
Eindelijk is het zo ver en is hij op. De waiter roept het door de hele zaak en er wordt geklapt en een foto van mij met een burger gemaakt. Deze wordt ter plekke uitgeprint en ik mag mijn handtekening erop zetten. Daarna wordt ik op de Wall geniet tussen alle andere bezoekers die zo’n mega-burger opgegeten hebben.
Nog even wat foto’s gemaakt en naar huis gegaan. Hopelijk wordt het morgen wat droger en kunnen we alsnog naar Shamu. Xandrine heeft er in ieder geval wel zin in.
Tripreport: 150,16 Km
