Day 1. Life is full of surprises.
Zouden we eerst met z’n vijven gaan, toen met z’n drieën. Uiteindelijk zijn we vandaag met z’n tweeën vertrokken vanuit het koude Nederland naar het warme Florida. Tot gisteravond was het onzeker of de vakantie zou doorgaan en op welke wijze. Inmiddels is dus duidelijk dat we met z’n tweeën op stap zijn. Iedereen vraagt zich natuurlijk af, wie er dan thuis gebleven is.
Surprise, surprise. Xandrine en papa zijn op vakantie en mama komt hopelijk snel.
Omdat het tot gisteravond onzeker was, moest alles vandaag nog ingepakt worden. Dus vroeg opstaan, de spullen inpakken en op pad naar Schiphol. Iets verlaat vertrokken, dus iets later dan gepland op Schiphol. Tickets gisteren nog via internet aangemaakt en afgedrukt, dus vandaag alleen de koffer via de drop-off afleveren en de handbagage van labels laten voorzien en laten wegen.
Daarna de laatste pit-stop en dan op tijd door de poortjes op weg naar de gate. Tot dan geen bijzonderheden. Bij de douane vraagt men nog even kort waar de moeder is. Moeder zwaait op de achtergrond en de douane is akkoord. Wij mogen verder. Xandrine zit lekker op haar olifantenkoffer en rolt naar de gate en we wachten bij de gate totdat we mogen boarden. Deel 1 van het boarden gaat vlotjes en zonder problemen. Deel 2 laat echter nog wat op zich wachten. De catering is wat vertraagd en de crew nog niet uitvergaderd. Uiteindelijk vertrekken we met een klein half uurtje vertraging.
Over de reis geen bijzonderheden. Xandrine heeft het perfect gedaan. Goed gegeten, gedronken en gekleurd. Ze is op haar stoeltje blijven zitten en heeft alleen af en toe geklaagd over een pijnlijke neus. Ik heb haar uitgelegd dat het komt door de droge lucht en dat ze maar goed moet drinken. Ze is ontzettend lief en gehoorzaamd goed.
Na de lange overtocht landen we om 17:55 lokale tijd. Het duurt echter nog een half uur voordat we uit het vliegtuig zijn. Daarna volgen de verplichte checks. Eerst douane, paspoorten en I-94W controle. Wat komt u doen, waar komt u vandaan, heeft u etenswaren meegenomen of meer dan $10000 aan cash, wat is uw nationaliteit, hoe lang blijft u, en waar? Dan nog de vingers op de scanner en even voor de camera staan en we mogen verder naar het volgende onderdeel. De koffer ophalen, 100 meter meenemen en op de volgende band leggen. Ok, so far so good. Dan door naar stap 3. De volgende checks. Schoenen uit, laptops uit de koffers, alle zakken leeg en riemen af en alles door de scanner en zelf door de poortjes. Geen enkel piepje bij Xandrine of bij mij, dus daar zijn we ook vrij snel doorheen.
Dan met de monorail naar de volgende halte. Wachten op de koffer. Hier wachten we geduldig een half uur op de koffer. Als we die eenmaal hebben vervolgen we onze weg naar de laatste halte, Alamo. Een tijdje in de rij staan. Gelukkig niet zo’n lange rij en deze loopt redelijk door. Al met al genoeg tijd verlopen ondertussen. Waren we om 17:55 geland, zitten we pas na 20:00 in de auto op weg naar ons huisje voor de komende periode.
Inmiddels is het hier 22:00, dus is het in Nederland ondertussen 4:00.
Xandrine ligt op bed en ik ga er zo naast liggen. Het huis is HUGE, maar dat laat ik morgen wel zien.
Voor nu lekker slapen.
